Voor jezelf zorgen, hoe dan?

Hey, hoe gaat het met je?

Is het nog te doen voor je, de lockdown, het ontbreken van sociale contacten, het niet kunnen gaan en staan waar je wilt?
Heb je de hele dag mensen om je heen of ben je juist alleen, zelfs eenzaam misschien? Kop op, er komen betere tijden, heus!

Juist deze tijd vraagt er als geen ander om dat je goed voor jezelf zorgt. Mentaal en fysiek!
Maar hoe doe je dit nu zonder een ander voor het hoofd te stoten?

Wanneer zeg jij “nee” of “nu is het even mijn tijd om…”

Persoonlijk vind ik het nog steeds moeilijk om mezelf op nummer 1 te zetten. Stem toch vaak mijn activiteiten af op die van mijn partner. Doe toch nét niet helemaal waar ik écht zin in heb als er anderen om me heen zijn.

Volgens mij best heel logisch maar tegelijkertijd weet ik ook dat juist dit mijn valkuil is. Vroeger paste ik mijn hele gedrag aan mijn omgeving aan. Ongemerkt. Mijn omgeving vroeg dit niet per se van mij. Maar ik vond het blijkbaar nodig.

Hoe is dit voor jou? Kijk jij je eigen televisie-serie op de grote tv in de huiskamer en zeg je tegen je partner of kinderen, kijken jullie maar in de slaapkamer? Of zit jij met je laptopje op schoot op bed?

Sta je op met de rest van het gezin ook al is het je vrije dag om brood te smeren en koffie te zetten? Ben je moe om half tien maar blijf je op tot elf uur omdat je partner de film af wil zien? Doe jij de boodschappen én zet jij de vuilniscontainer aan de straat?

De was, de afwas, schoonmaken, opruimen, met de hond naar de dierenarts, even naar je moeder, een kaartje voor de buurvrouw want die is zo alleen, het onkruid even uit de voortuin, koekjes bakken met de kinderen want ze hebben het zwaar, bestelde pakjes terug naar het postNL afgiftepunt en toch ook nog maar even door naar de bakker. Postzegels bestellen, abonnement opzeggen, kerstversiering opruimen… ik kan nog pagina’s doorgaan met alles dat jij er eventjes “bij” doet.

Naast je werk, je rol als moeder of als partner, naast mantelzorger zijn.
Wanneer ben jij JIJ?

En ik hoor je sputteren. “Ja maar”. Het is een kleine moeite. Als ik het niet doe, wie doet het dan?” Anderen hebben het zwaarder, jij redt je wel. Toch?

Ook voor mij gold dat ik me wel redde. Zeker hoor. Ik ben sterk en slim en kan heel lang doorgaan. Maar in de tussentijd werd ik steeds dikker en dikker en dikker. Want met al dat zorgen voor een ander zorgde ik helemaal niet meer voor mijzelf. En  omdat ik daar niet gelukkig van werk ging ik ook nog ongemerkt eten. Veel, vet en vaak.

Mijn niet-zelfzorg resulteerde in verwaarlozing van mijn eigen waarden. Van wat IK nodig had. Ik wilde het niet zien. Ik wilde mezelf niet op nummer 1 in mijn eigen leven zetten. Hoe dat kwam vertel ik misschien nog weleens. Voor dit stuk is het van belang dat jij je afvraagt of jij jezelf op nummer 1 zet in je eigen leven?

Zo niet, waarom niet? En als je weet waarom niet, wil je daar dan iets aan doen? Of denk je dat je het niet kan? Of denk je dat je het niet wilt?

Heb je wel eens gevlogen? Wat zeggen ze dan? Eerst je eigen masker opzetten, dan pas anderen helpen.

Doe je dat denk je? In die noodsituatie? Of vergeet jij je eigen masker omdat je eerst alle anderen mensen aan het helpen bent met die van hen? Kinderen, partner, huisdieren, mantelzorg. Allemaal legitieme redenen om voor een ander te zorgen.

Maar dan wel met eerst je eigen zuurstofmasker op, toch?

Hoe kan jij ook beter voor jezelf zorgen?

Ook hier geldt, kleine stapjes. Ineens tegen je gezin gillen dat je er geen zin meer in hebt… kan misschien tot opgetrokken wenkbrauwen leiden… Rustig bespreekbaar maken wat jij nodig hebt van de anderen om ook tijd voor jezelf te creëren is een goede stap.

Stap 1
Noteer wat je zou willen veranderen. Als je zelf niet weet wat er nu precies ontbreekt of anders kan krijg je natuurlijk nooit de support van je omgeving. Noteer je lijstje. Bv een uur per dag “alleen zijn”. Niet met de hond, niet met de kinderen, niet aan de telefoon of boodschappen doen, nee alleen zijn! Of misschien wil je dit wel helemaal niet, maak je eigen lijstje.

Stap 2
Schrijf op wat jij denkt dat er moet gebeuren om die verandering te maken. Geen rekening houden met de anderen of je situatie. Denk vanuit je behoefte en niet vanuit de beperkingen.

Stap 3
Deel je dilemma. Bespreek je lijstje, nog niet de oplossingen, alleen het lijstje.

Stap 4
Peil de reacties en vraag naar je toehoorders wat zij denken dat een oplossing zou zijn voor jouw behoefte.

Stap 5
Vergelijk jouw oplossing met die van hen en kies de gulden middenweg.

En dan nu de moeilijkste stap
Hou jezelf aan je nieuwverworven vrijheden. Niets is makkelijker om toch nog even dit en toch nog even dat te doen. En de enige die zichzelf tijd voor zichzelf kan geven is…. Precies! JIJ!

Ik wens je heel veel kracht en wijsheid. Je weet dat je me altijd mag benaderen om even je hart te luchten, gewoon even babbelen over hoe het met je gaat.

Ik gun het je van harte dat het je lukt om een gezond eetpatroon te blijven volgen. Je gezonde leefstijl te handhaven. Te blijven bewegen. Goed voor jezelf te zorgen!

Wil je afvallen en lukt het je maar niet om dit structureel vol te houden? Speciaal voor jou schreef ik dit e-book. Omdat je niet hoeft af te zien om af te vallen. En zonder straf of afzien kan je je gezonde leefstijl langer volhouden. Logisch? Je leest er hier alles over. Download jouw gratis exemplaar:

[download_after_email id=”1045″]

Veel liefs van mij.